
Научниците објаснија зошто бебињата ни се неодоливи и слатки
Подеднакво се погодени и мажите и жените, оние со деца и без деца. Дефиницијата на сладост не е само за надворешниот изглед, туку ги вклучува и звуците што бебињата ги произведуваат и како тие мирисаат.
Кружни образи, прчесто носе, големи очи, заразна смеа … Тие имаат толку мека кожа и мирисаат посебно. Возрасните не можат да се воздржат од осмех кога ќе видат бебе. Но, ова не е случајност, според научниците од Универзитетот Оксфорд во Велика Британија.
“Кога бебињата зависат од нашето постојано внимание и грижа, сите нивни карактеристики придонесуваат да се толку слатки, што во нас буди желба да се грижиме за нив.” Сладкост “е една од главните и најмоќните предизвикувачи кои го формираат нашето однесување”, напишал во својата студија Мортен Крингелбах.
Не се само надворешно слатки, туку и звучат така
Бебињата така еволуирале да “удираат” на сите наши сетила и да нè поттикнуваат да ги пазиме и мазиме. Една студија објавена во списанието тврди дека шармот на бебето подеднакво влијае на мажите и жените, без оглед на тоа дали тие имаат деца. Податоците исто така покажуваат како дефиницијата на слаткоста не ја вклучува само надворешноста, туку ги вклучува и звуците што ги создаваат бебињата, како и мирисите. Од еволутивна гледна точка, научниците велат дека нивната привчечност им е силен одбранбен механизам, бидејќи тие се потполно зависни од другите.
“Тоа е една многу интересна теза. Возрасните во мало бебе ја гледаат проекцијата за себе и за своите идеали. Оваа проекција не оди само на визуелни елементи гледајки ја својата коса во бојата на косата или очите на детето, туку проектира и психолошки елементи, како што е карактерот. Возрасните, гледајки го бебето велат: “Мора да бидам внимателен со бебето така што кога ќе порасне да биде добар човек како мене”, објаснува словенечкиот антрополог професор. Јанез Богатај.
Дискриминација по изглед
Тоа со убавината е појака дури и од расната или верска дискриминација, бидејќи убавите луѓе подобро поминуваат уште во родилиштето, каде што добиваат поголемо внимание. Тоа продолжува во градинка, училиште, општеството …
Околу 4тата годинасе губи бебешкиот изглед, но дури и потоа, поубавите луѓе продолжуваат да профитираат. Д-р психол Петар Турчиновиќ ги следел 30 години убави и помалку убави деца и заклучи дека најдобро проаѓаат оние кои на скала од 1 до 5 се убави 4ка. Тоа е затоашто во главата на луѓето постои стереотип на “убавото е подобро”. Оние кои се убави за 5 може да страдаат од несигурност и недоверба.
Во истражувањето што ги барал од децата е да изберат виновник помеѓу две фотографии (кој, на пример, го скршил прозорецот), сите, без размислување,покажале на помалку убаво дете.