Разгалени генерации
Поимот љубов кон детето и воспитување на детето се целосно споени и идентификувани. Негативната последица на ова е создавањето на егзоцентрични и нарцистични личности.
Пред половина век психоанализата и други психотерапевтски училишта убедливо покажаа дека оние деца кои израснале без родители и родителска љубов прераснале во невротични личности. Врз основа на овие факти, се создаде претпоставка дека за правилен раст и развој на децата и нивното ментално здравје е најважно за него да се покаже дека тоа е сакано.
Се претпоставува дека ако недостатокот на љубов предизвикува невроза, нејзиното прикажување и давање го формираат ментално здравје. Ова е причината зошто многу родители кои се грижат да бидат добри родители постојано се трудат да му покажуваат љубов на детето, и ја избегнуваат секоја ситуација во која децата може да се чувствуваат несакани или недоволно сакани.
Последица е дека поимите да се сака детето и да се воспитува целосно се идентификуваат. Одбиени се поранешниот, централно европски модел на образование, кој препорачува дисциплинирање со избегнување на покажување на љубов а воведен е современиот модел кој препорачува покажување на љубов а дисциплинирањето на децата станува неостварливo.
По неколку децении на владеење на попустливиот начини за воспитување, се соочуваме со негативни последици. Наместо да формира ментално здрави деца кои се способни за самостоен живот, излегува дека моделот формира егоцентрични и нарцистички возрасни, заинтересирани само за своето уживање, неспособни да сакаат, недоволно способни да ги контролираат импулсите и затоа склони кон насилство, употреба на дрога, алкохол.
Денес е јасно дека бегајќи од прекумерно социјализирани деца правиме несоцијализирано дете со невроза и нарцизам. Лекот не е враќање на старото затоа што не е љубовта таа што не им се допаѓа на децата. Тие се дефицитарни во дисциплината.
Плашејќи се дека децата нема да ги сакаат, според модерни родители дефиниција на љубовта е се што кај детето предизвикува пријатност и нељубовта предизвикува непријатност.
Ние мора повторно колективно да учиме, вклучувајќи избрани експерти, дека дисциплинирање на децата не е нељубов, туку всушност љубов.
Треба да им помагаме на децата да разберат дека постојат многу корисни работи кои се непријатни, кои детето мора да ги научи и совлада. И затоа новата формула на воспитување е: љубов плус дисциплина.